Το όρνιο «Κάναβος»

4:02 μ.μ. ορνιο , general 0 Comments

Το όρνιο «Κάναβος» είναι είδος αετού και προστατεύεται από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, διότι απειλείται με εξαφάνιση. Είναι και το όρνιο πτωματοφάγο. Αντιλαμβάνεται τη μυρωδιά από πολύ μακριά και αν καταναλώσει μεγάλη ποσότητα δυσκολεύεται να απογειωθεί.
 Έχει 12 φτερά, τα οποία έκριναν κάποτε οι οργανοπαίχτες κατάλληλα για πένες και επιδίδονταν στο κυνήγι του. Έχει μήκος κοντά στο 1m και άνοιγμα φτερών 3m. Το χρώμα του είναι ανοιχτό καφέ και ο λαιμός του δεν έχει φτέρωμα. Έχουν θεαθεί να περιμένουν ετοιμοθάνατο ζώο να πεθάνει για να φάνε. Αντέχει χωρίς τροφή και νερό 15-20 ημέρες.

Θεωρείται, γενικά, ένα μεγάλο και βαρύ αρπακτικό και το άνοιγμα των φτερούγων του φτάνει τα 260 εκ. και το μήκος του σώματός του 97-104 εκ. Διακρίνεται χαρακτηριστικά όταν κουρνιάζει το γυμνό χωρίς φτερά κεφάλι του με το κολάρο από κοντά λογχοειδή φτερά στη βάση του λαιμού. Τα φτερά του κολάρου είναι σημαντικότατοι δείκτες της ηλικίας του πουλιού, δείχνουν αν το πουλί είναι ενήλικο (με άσπρα κοντά φτερά) ή νεαρό (με καφέ μακριά φτερά). Έχουν, όμως, καταγραφεί κι άλλες διαφορές ανάμεσα στις ηλικίες. Αφορούν χρωματικές διαφορές.
Στο ενήλικο παρατηρούμε ασπρογκρίζο κεφάλι και λαιμό, καφέ ως ασπρογκρίζο φτέρωμα, άσπρο-κίτρινο ράμφος, καφέ-κίτρινη ίριδα. Σε αντίθεση με το ενήλικο, το νεαρό πουλί έχει λευκό κεφάλι και λαιμό, κανελί φτέρωμα, μακρύτερα δάχτυλα στις άκρες των φτερούγων, μολυβί ράμφος, και καφέ ίριδα. Το Όρνιο διακρίνεται κατά την πτήση του κυρίως από την κοντή ουρά και τις φαρδιές φτερούγες του. Συνήθως τα Όρνια, εκμεταλλευόμενα τα θερμά ανοδικά ρεύματα αέρα, γυροπετούν σε μεγάλους, αργούς κύκλους ώστε να κερδίσουν ύψος. Τη διατροφή του όρνιου αποτελούν ψοφίμια κτηνοτροφικών ζώων μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους.

Έχει ιδιαίτερη προτίμηση στα μαλακά μέρη των νεκρών ζώων, ειδικά στα εντόσθια. Διαθέτει οξεία του όραση και έχει πτητικές συνήθειες τέτοιες που, σε συνδυασμό με την αγελαία του συμπεριφορά το βοηθούν να εντοπίζει και να φτάνει στα πτώματα πριν τη σήψη, γεγονός ιδιαίτερα ωφέλιμο για το περιβάλλον, καθώς σε θερμά κλίματα τα νεκρά ζώα αποτελούν εστίες μόλυνσης.
Μία ομάδα από 60-80 Όρνια είναι σε θέση να καταναλώσει, καθαρίζοντας με τον τρόπο αυτό το περιβάλλον, ένα κουφάρι προβάτου μέσα σε πέντε με 10 λεπτά ή ένα μεγάλο οπληφόρο (αγελάδα, άλογο κλπ.) σε τρεις με τέσσερις ώρες. Η περιοχή στην οποία αναζητούν τροφή εκτείνεται συνήθως σε ακτίνα 30-40 χλμ, αλλά μπορεί να τα ξεπεράσει φθάνοντας μέχρι τα 200-300 χλμ. Η εγκατάλειψη της νομαδικής κτηνοτροφίας αποτελεί σημαντικότερη απειλή για το Όρνιο, καθώς συντελεί στη μείωση και των πτωμάτων των αιγοπροβάτων που αποτελούσαν τροφή του είδους.
Άλλες απειλές για το Όρνιο είναι το παράνομο κυνήγι και η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων.